Voedselallergieën en voedselintoleranties


Verschil tussen voedselintoleranties en voedselallergie?

 

Beide zijn een vorm van voedselovergevoeligheid:  je krijgt klachten van bepaalde voeding.  Allergie en intolerantie hebben echter een verschillend werkingsmechanisme.  De symptomen zijn bij beide grofweg dezelfde.  Zo kan bijvoorbeeld een appel buikpijn veroorzaken en melk eczeem uitlokken.  Diverse reacties zijn mogelijk op allerlei mogelijke voedingsmiddelen.  Dit is zeer persoonsgebonden.  Wat voor de één geldt, hoeft voor de ander niet op te gaan. 

Slechts 1% van de mensen die reageren op voeding, hebben een allergie.  De overige 99% hebben voedselintoleranties.


Voedselovergevoeligheid uit zich niet alleen in lichamelijke klachten.  Ook psychologisch en gedragsmatig kan men hierdoor problemen krijgen.  Op de homepage zie je een overzicht van de klachten die voedselovergevoeligheid kan uitlokken.

 

Wat is voedselallergie?

 

Dit is een immunoglobuline E-reactie

 

Een voedselallergie is een abnormale reactie van het afweersysteem.  Door een overactief immuunsysteem reageert je lichaam op voedingsstoffen alsof het schadelijke producten zijn.  Je lichaam maakt immunoglobuline E-antistoffen (IgE) tegen bepaalde eiwitten in voedsel.  Bij mensen die geen voedselallergie hebben, gebeurt dit niet.  Ook niet bij voedselintolerantie, dat een ander soort reactie is.

 

Deze IgE-antistoffen zetten de allergische reactie in gang, wat uiteindelijk resulteert in allerlei klachten.  In principe kan elk voedingsmiddel een allergische reactie uitlokken.

 

Bekende boosdoeners zijn:

  • gluten
  • tarwe
  • selderij
  • E-nrs zoals sulfiet, natriumglutamaat
  • pinda's
  • noten
  • soja
  • lupine
  • dierlijke melkproducten
  • ei
  • vis
  • schaal- en schelpdieren

Bij allergie bijna onmiddellijke én heftige reactie

 

Dit zijn twee belangrijke eigenschappen van een allergische IgE-reactie.  Je immuunsysteem reageert snel.  Meestal vrij kort na de maaltijd (1/2 à 4 uur).  Hierdoor ben je sneller geneigd de link te leggen tussen je klachten en iets wat je gegeten hebt.

 

Het zijn vooral eiwitten en eiwit-suikerverbindingen waar het lichaam op reageert.  Helaas, alle voeding bevat deze.  Dit houdt in dat vrijwel elk voedingsmiddel allergische symptomen kan veroorzaken.  De stof of het voedingsmiddel in kwestie wordt een allergeen of antigeen genoemd.

 

Het kleinste deeltje van een allergeen lokt reeds een reactie uit

IgE-immunoglobulinen reageren sterk op het allerkleinste deeltje van een stof.  Als je bv. allergisch bent aan vis, mag je helemaal niks van vis eten.  En cliënte van me is zelfs zó allergisch is aan vis, dat ze reeds huiduitslag krijgt van naar vis te kijken of tussen vissen te zwemmen.  Dit is een typische IgE-reactie: een minieme hoeveelheid allergeen volstaat om direct serieuze klachten te krijgen.

 

Anafylaxie:  als een IgE-reactie levensbedreigend is 

 

In geval van een anafylactische shock worden, nadat je in aanraking gekomen bent met een allergeen, grote hoeveelheden histamine geproduceerd.  Deze stof veroorzaakt een snel opkomend hevig ontstekingsproces.  Histamine verwijdt je bloedvaten, waardoor vocht uit je bloedbaan naar je weefsels gaat.  Dit kan zich uiten in allerlei ernstige reacties:

  • extreem lage bloeddruk
  • duizeligheid en flauwvallen
  • opgezwollen gezicht, hals, tong en lippen
  • ademnood
  • hevige jeuk
  • onpasselijkheid en braken
  • angst

Als je niet direct naar de dokter of ziekenhuis snelt,
kan je  overlijden!

 


Epi-Pen raadzaam bij zware allergie

 

Een Epi-Pen is een auto-injectiespuit die gevuld is met epinefrine (of adrenaline).  Adrenaline is een hormoon dat de bloedvaten vernauwt en de luchtwegen verwijdt.  Dit voorkomt dat je flauwvalt en stikt De meeste zware allergiepatiënten dragen deze Epi-Pen bij zich.  Ze kunnen, in geval van anafylaxie,  zichzelf hiermee injecteren (zelfs door hun kledij heen).  Daardoor nemen kort erna de hevige klachten af.

 


Hoe voedselallergie testen?

 

Hiervoor bestaan twee mogelijkheden.

  • IgE-bloedtest

    Dit kan je laten doen bij een huisarts.  Je kan slechts 7 voedingsmiddelen laten testen met terugbetaling van je ziekenfonds.  Je mag er veel meer laten testen maar dan betaal je 8.5 euro per allergeen.
  • Huidpriktest

    Dit gebeurt enkel bij een allergoloog.  Bij de priktest wordt eerst een vloeistof met allergeen op de huid gedruppeld.  Daarna krijgt je een prikje in de huid, door de druppel heen.  Het totaal aantal prikjes varieert van 10 tot 30.  De reactie wordt na 20 minuten afgelezen.  Plaatsen waar de huid gezwollen en rood is, duiden op een allergische reactie.

    Opmerking: dit is geen 100% betrouwbare test.  Er kunnen zowel valspositieve als valsnegatieve resultaten tussen zitten.

Wat is voedselintolerantie?


Een complexe materie...

 

Een échte voedselintolerantie is geen immunologische reactie.  Immunoglobulinen spelen hier geen rol.  Je kan reageren op voeding doordat jouw lichaam bepaalde enzymen te weinig of niet aanmaakt.  Deze worden geproduceerd door onze spijsverteringsorganen.  Daardoor kan je je voeding goed verteren.  Personen bij wie de productie van enzymen niet naar behoren verloopt, krijgen spijsverteringsklachten.

 

Voorbeelden hiervan zijn:

 

Fructose-intolerantie

 

Dit levert problemen op als je voedsel eet hoog aan fructose.
Zoals:  fruit, gedroogd fruit, fruitsap, confituur, honing, agavesiroop, maïsstroop, enz.
Fructose wordt ook vaak als zoetstof aan voedingsmiddelen toegevoegd.


 

Lactose-intolerantie

Door tekort aan lactase krijg je problemen met de vertering van alle dierlijke melkproducten.  Enkel kinderen produceren overvloedig  lactase tot hun 2 à 3 jaar.  Dit is nodig om de lactose die zich in moedermelk bevindt, te kunnen verteren.

 

Na de leeftijd van 3 jaar neemt de productie van lactase af.  De meeste volwassenen hebben het moeilijk om lactase te verteren.  

 

Melkproducten behoren niet tot onze oervoeding.  De oermens dronk geen melk.  Zou jij het in je hoofd krijgen om een wilde bizon te melken? Ik denk dat je het er zelfs niet eens levend vanaf brengt!

 

 


In de natuur is er geen enkel zoogdier dat gans z'n leven lang melk drinkt.  Enkel de mens doet dit.  Bovendien drinkt hij geen 'mensenmelk' maar melk van een ander zoogdier.  Dit veroorzaakt heel wat gezondheidsproblemen.  De moderne mens beseft echter niet dat z'n klachten wel eens zouden kunnen samenhangen met het dagelijks consumeren van iets  dat eigenlijk niet voor zijn lichaam bestemd is...

 

Hoe test je fructose- en lactose-intolerantie?

Dit kan je laten testen bij een internist, immunoloog of allergoloog.

 

 

Histamine-intolerantie = pseudo-allergie


Hierbij reageer je op histaminebevattende voeding.  Dit is dezelfde stof die je lichaam aanmaakt bij een allergische reactie.  Vandaar de naam 'pseudo-allergie'.  Deze stof komt van nature voor in allerlei verse voeding (bv. vis) maar nóg meer in bewerkte voeding (bv. vispaté of vis in blik).

Histamine-intolerantie kan je niet testen in bloed.  Enkel via faecesanalyse.
Je kan het eventueel bij jezelf opsporen:  als je histaminerijke voeding hebt gegeten en je krijgt telkens klachten, is de kans groot dat je reageert op histamine. 

Histaminerijke voeding:

  • kruiden:  kaneel, komijn, nootmuskaat, gember, vanille en nog veel andere kruiden
  • zuivel:  vooral oude kaas, schimmelkaas, yoghurt, kwark, karnemelk en wit van ei
  • vis:  makreel, tonijn, kabeljauw, haring, sardines, garnalen (kroepoek, trassi) en schaal- en schelpdieren. Vis uit blik bevat meer histamine dan verse vis.  
  • vlees:  varkens- en lamsvlees, wild
  • groenten:  tomaten, spinazie, zuurkool, bietjes en paddenstoelen, peulvruchten, soja, paprika, rabarber,...
  • vruchten:  avocado, kiwi, aardbeien, meloen, ananas, grapefruit en frambozen
  • dranken:  cider, bier, wijn en cola
  • diverse:  drop, chocolade, marmite en sojaproducten bevatten veel histamine


Hoe ouder het voedingsproduct, hoe meer histamine het bevat.  Bv. oude kaas bevat meer histamine dan jonge kaas, vis in blik meer dan verse vis, charcuterie en worsten meer dan vers vlees.


 

E-nummers

 

Heel wat mensen zijn intolerant voor voedingsadditieven. Vooral deze kunnen heel wat reacties uitlokken:

  •  kleurstoffen
  • bewaarmiddelen
  • sulfieten
  • aspartaam
  • nitrieten
  • glutaminaten

 

Eén advies dat eigenlijk steeds en voor iedereen geldt:  eet enkel verse, onbewerkte voeding.  Bij overgevoelige personen kunnen ook verse voedingsmiddelen tot reacties leiden.  Bij bewerkte voeding met allerlei E-nummers maak je echter nóg grotere kans op reactie.

 

IgG-voedselintoleranties


IgG-reacties zijn net zoals IgE-reacties óók allergische reacties

 
Maar ze maken geen histamine vrij zoals bij IgE-allergieën.  Ze worden heel vaak verkeerdelijk 'intoleranties' genoemd omdat ze ook een verlate reactie vertonen en ook een drempelwaarde hebben.  Als je onder die drempel blijft, zal je geen klachten vertonen.
Je kan IgG-reacties doen verdwijnen door je lekkende darm te  herstellenIgE-reacties heb je meestal voor 't leven.


Ikzelf hanteer ook de term 'intolerantie' voor IgG-reacties en 'allergie' voor IgE-reacties. 

 

Omwille van 2 redenen:

  • Op internet worden IgG-reacties meestal 'intoleranties' genoemd.  Mensen met voedingsklachten zoeken in Google op 'voedselintoleranties'.  Als ik hierin niet meega, wordt mijn site niet gevonden... en commercieel is dit weinig interessant :-)
  • 98% van de voedingsreacties zijn IgG-reacties, die dezelfde symptomen geven als 'gewone' intoleranties
    Met andere woorden:  bij reacties op voeding heb je meestal te maken met 'intoleranties'.

Eigenschappen van IgG-intoleranties

 

Productie van IgG-immunoglobulinen

 

Hier worden IgG-antistoffen aangemaakt.  Weinig labo´s kunnen deze antistoffen bepalen in het bloed.  Ik werk hiervoor samen met gespecialiseerde labo's.  'Gewone' laboratoria onderzoeken enkel de IgE-antistoffen (= voedselallergie) en als deze oké zijn, gaat de arts er dikwijls verkeerdelijk van uit dat je niet reageert op voeding.

 

Bij intolerantie een verlate reactie

Hierbij treden de verschijnselen doorgaans veel later op dan bij een allergie:  6 uur of zelfs pas 48 uur na de maaltijd.  Ook de reactiesterkte zélf is meestal minder heftig.  Vandaar dat je niet makkelijk de link legt tussen je klachten en iets wat je gegeten hebt.


Bij voedselintolerantie is er een ‘drempelwaarde

De stof kan in een lage dosis verdragen worden maar zodra een bepaalde ‘drempel’ overschreden wordt, treedt reactie op.  Deze dosis is heel individueel en dus van persoon tot persoon verschillend.

 

Hoe voedselintoleranties testen?

 

Er bestaan verschillende manieren om te ontdekken op welke voeding jij reageert.

  • Voedingsdagboek
    Het bijhouden van een voedseldagboek is enkel maar een eerste hulpmiddel.  In zo'n voedseldagboek noteer je nauwkeurig wat je eet en drinkt.  Tegelijkertijd noteer je ook je klachten hierop.  Bijvoorbeeld: vóór ontbijt buikpijn, ná middag- en avondeten diarree.  Je kan met dit dagboek reeds je sterkste intoleranties bepalen.
    Vóór het eerste consult bij mij, hou je een 10-tal dagen zo'n dagboek bij.  Zó krijg ik reeds inzicht van je voedingspatroon in relatie tot je klachten.  Maar bij veel chronische klachten werk ik met IgG-bloedanalyses via je huisarts.

  • IgG-intolerantie bloedtest
    Dit laat je best doen in gespecialiseerde labo's.

Energetische methodes om voedselovergevoeligheid te testen

 

Dit zijn methodes die héél sterk afhankelijk zijn van de arts of therapeut die ze test.  Ik merk dat als je je energetisch laat testen bij 2 verschillende therapeuten,  dit verschillende resultaten oplevert.  Ik werk enkel met bloedresultaten.  Enkel deze vind ik betrouwbaar.

Testmethodes:

  • Kinesiologie
  • Electro-acupunctuur (EAV)
  • Bioresonantie
    Ik werk zelf met bioresonantie om het genezingsproces bij allerlei aandoeningen te versnellen.  Maar er voedselovergevoeligheid mee uittesten, doe ik niet.  Ik werk enkel met bloedresultaten.

Voorbeeld van glutenintolerantie en glutenallergie

                                       Havermout

Glutenintolerantie

Bij glutenintolerantie kan het zijn dat je geen klachten krijgt na eten van 'gewone' havermout (uit de supermarkt).  Dit bevat echter wel steeds een weinig gluten.  Je 'drempel' voor gluten wordt bij jou met havermout niet overschreden.

Maar mensen met een lagere drempelwaarde voor gluten dan jij, krijgen wél reactie na eten van havermout.  Enkel als zij glutenvrije havermout (biowinkel) eten, hebben ze geen last achteraf.

Personen met een hogere drempel voor gluten dan jij, kunnen bv. wél spelt (bevat gluten) en dan uiteraard ook gewone havermout verdragen.


Haver is toch glutenvrij?


Haver bevat in principe geen gluten maar de havermout die je in de gewone winkels koopt, bevat wél gluten.  Hoe komt dit?
Omdat in een haverveld meestal ook een weinig tarwe groeit.  Dit komt door tarwevelden in de nabije omgeving die granen in de wind en door vogels verspreiden.

In biowinkels kan je wel glutenvrije havermout kopen.  Dit is afkomstig van haver geteeld op velden die heel ver uit de buurt liggen van andere glutenbevattende granen zoals tarwe, spelt, rogge en gerst.  Deze haver wordt ook volledig glutenvrij getransporteerd en verwerkt.  Enkel havermout met het glutenvrije logo is toegestaan bij personen met glutenallergie en hevige glutenintolerantie.  

 

Je kan ook intolerant of allergisch zijn aan het graan zélf, in dit geval haver.  Dan mag je uiteraard ook geen glutenvrije havermout eten.

 

Glutenallergie

 

Bij glutenallergie of coeliakie mag je enkel glutenvrije havermout (biowinkel) en glutenvrij speltbrood (te bestellen op sommige websites) eten.  Haver en spelt bevatten gluten en bij glutenallergie krijg je STEEDS een  heftige reactie op gluten.  Bij een allergie bestaat geen drempelwaarde:  je reageert reeds op het kleinste deeltje van het allergeen.


Besluit

 

Het is makkelijker leven met een intolerantie dan met een allergie.  Vandaar ook dat je met voedselintolerantie langer blijft rondlopen zonder er een oplossing voor te zoeken.  Vaak heb je zelfs nog niet eens de link met voeding gelegd.  Of je vindt jouw klachten niet ernstig genoeg om ermee naar de dokter te stappen...

 

Naar de dokter met je voedingsreacties...

 

Als je een arts consulteert, maak je kans dat hij enkel testen doet op voedselallergie (IgE-racties).  Als je echter niet allergisch bent maar wél voedselintolerantie (IgG-reacties) hebt, zal de arts besluiten dat er niks aan de hand is.  Dit is een foute veronderstelling want je arts heeft geen IgG-testen laten doen!

 

Dan krijg je zaken te horen als:

  •  "Het is van de stress. Werk een beetje minder."
  •  "Je zal ermee moeten leren leven."
  •  "Je beeldt het je in.  Het zit tussen je oren."

Behalve dat dit niet zo leuk is om te horen, kom je er ook niet verder mee.  Het resultaat is dat je met je klachten blijft lopen.  Je dient dus op zoek te gaan naar een arts die wél IgG-testen doet.

 


 

Klein probleempje...

 

Er zijn heel wat (allergie)specialisten en huisartsen die helaas niet eens geloven in voedselintolerantie of IgG-allergieën.  Ze beweren dat het bestaan van IgG-voedselreacties niet wetenschappelijk bewezen is.  De kennis over IgG-reacties is vrij recent.  Pas een 30-tal jaar geleden is men zich in de natuurgeneeskunde gaan verdiepen in IgG-reacties.  Deze wetenschap is tot op heden nog steeds niet opgenomen in de studies van de klassieke geneeskunde.  Zij zullen principieel geen IgG-testen willen doen.  Hierdoor blijf je met je klachten rondlopen.  Na verloop van tijd worden je reacties doorgaans ook steeds erger...

 

 

Bij wie je laten testen?

 

Als je allergieën (hevige reacties kort na eten) hebt, kan je die bij reguliere artsen laten testen.

Denk je dat je eerder intolerant bent voor voeding (verlate, lichtere reacties) dan kan je bij complementaire artsen terecht zoals orthomoleculaire artsen en natuurartsen.

 

Eens je de resultaten hebt,  kan je bij mij terecht voor de verdere begeleiding.  Een arts doet dit niet.

 

Hoe voedselintoleranties oplossen?

 

Geen voedselintoleranties zonder lekkende darm


Pas als je een té permeabele dunne darm hebt, ontstaan voedselintoleranties.  Dus om van deze laatste af te geraken, dien je de darmwand te herstellen.

  • Enerzijds door een eliminatiedieet. Hierdoor zorg je ervoor dat er geen reacties meer plaats vinden.
  • Anderzijds met voedingssupplementen en met bioresonantie .

Bij Klachten vind je uitgebreide info over 'lekkende darm'.


Ook je organen op punt stellen

Je kan spijsverteringsproblemen hebben doordat andere organen niet goed functioneren.  Dus ook hún werking moeten we optimaliseren.

Zo zien we bijvoorbeeld dat er door een lekkende darm teveel toxines naar de lever stromen.  Daardoor raakt die totaal overbelast.  Dus je lever dient zeker mee opgenomen te worden in het behandelingsplan.

 

Na 3 weken reeds progressie

 

      Meestal ervaar je reeds binnen de 2 à 3 weken merkelijk beterschap:

  • je vertering verloopt beter
  • je voedingsreacties zijn al fel afgenomen 
  • de pijn neemt af
  • en/of de huiduitslag verdwijnt
  • je bent veel rustiger
  • je kan je langer concentreren op een aandachtstaak
  • je slaapt veel beter
  • je krijgt meer energie

 

Na 6 weken eliminatiedieet doe je provocatie

 

Provocatie betekent dat je een reactie probeert uit te lokken door iets te eten waar je intolerant voor was.  Je mag éénmalig iets eten waar je voorheen op reageerde.  Indien geen reactie, mag je dit voedingsmiddel de week erna opnieuw uitproberen.  Heb je dan wéér geen reactie, dan mag je dit voedingsmiddel voortaan opnieuw eten op voorwaarde dat je er telkens een week tussen laat.


En zo doe je verder met alle voedingsmiddelen waar je intolerant aan was.  Het is mogelijk dat er bij zijn waar je toch nog een reactie op vertoont.  Dan laat je dit voedingsmiddel best nog een half jaar weg uit je voeding.


Op deze manier kan de dunne darm zich volledig herstellen en kan je weer meer voedingsmiddelen gebruiken zonder reactie achteraf.  Met een aantal mooie bonussen er bovenop:  méér vitaliteit, opnieuw een gezond lichaam en vooral… je voelt je ook psychisch weer op en top!


Wens je opnieuw volop te kunnen genieten van voeding?